Przejdź do treści

Medytacja na Niedzielę Palmową

Paschalne „hallelujah” (chwalmy Jahwe)
Medytacja na Niedzielę Palmową

 

Fresk z kościoła Betfage na Górze Oliwnej w Jerozolimie

Bram Jerozolimy jeszcze nie widać. W tle krajobraz górzysty, cały w słońcu. Ale Chrystus jadący na osiołku, już jest witany, wzdłuż drogi zgromadziły się tłumy, które coraz intensywniej manifestują swój entuzjazm, tak że kilku faryzeuszy podeszło do Jezusa i powiedziało, żeby napomniał swoich uczniów. Ale Jezus im odpowiedział: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą.

Wybrałam właśnie ten obraz, bo pod względem k o  m p o z y c j i ma ciekawą wymowę. Uwagę zwracają wznoszące się w górę palmy, z którymi współgrają obłoki ułożone w kręgi. Jest jakiś związek między tymi łukowo wygiętymi palmami a układającymi się koncentrycznie na niebieskim sklepieniu jasnymi chmurkami. Chmurki są stylizowane, tzn. świadomie przez malarza tak ułożone, żeby podkreślić walory d e k o r a c y j n e. Całość nawiązuje do innego stylu, w tym przypadku do starochrześcijańskich i bizantyńskich mozaik, umieszczanych w absydach kościołów, tj. na półkolistych sklepieniach nad prezbiterium (patrz poniżej). Tam również brano pod uwagę względy dekoracyjne. Oczywiście ten fresk ma mniejszą rangę artystyczną od wymienionych wcześniejszych dzieł.

Mozaika w absydzie bazyliki św. Apolinarego w Ravennie

Scena jest radosna. Ludzie, palmy i nieboskłon pospołu stwarzają świąteczny nastrój. Osiołek, którego Jezus dosiadł, jest jednym ze znaków spełnienia się mesjańskiego proroctwa wypowiedzianego przez Zachariasza: „Nie bój się, Córo Syjonu! Oto Król twój przybywa, siedząc na osiołku” (zob. Za 9,9). Zwierzę to, według teologicznych komentarzy, wskazuje na łagodność Króla przychodzącego w imię Pańskie.

Ale jest jeszcze coś istotnego: uroczyste wkroczenie Pana Jezusa z uczniami do Miasta Świętego jest także wypełnieniem prorockich treści zawartych w uroczystych pieśniach Izraela. Są to tzw. pieśni wielkiego hallahu, oznaczone w Piśmie Świętym jako psalmy 113-118. Wszystkie one, przeznaczone na święto Paschy, rozpoczynają się od wezwania „alleluja” (hallelujah), co znaczy „chwalmy Jahwe”.

Można więc powiedzieć, że ten fresk jest w swojej wymowie „hallelujatyczny”. Kiedy od niego odchodzimy, pozostają nam w pamięci te wzniesione prawie aż do nieboskłonu palmy i wołanie „hallelujah”. Czyżby ukazana tam radość była już zapowiedzią radości zmartwychwstania? Owszem, wjazd Jezusa do Jerozolimy jest początkiem obchodów Świętego Tygodnia, ale też dla nas może być momentem wyruszenia z Jezusem, abyśmy towarzysząc Mu w drodze, byli uczestnikami zarówno Jego bólu, jak i Jego chwały.

Zatem pójdźmy za Nim! I niech gałązki trzymane w tym dniu w naszych rękach będą wyrazem wychwalania Pana!